بررسی ارتباط عوامل فردی، اجتماعی و درمانی با میزان پیروی از دستورات دارویی در بیماران مبتلا به سل شهر اهواز

مقدمه: سل یکی از ده علل مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. عدم پذیرش درمان سل، رژیم های درمانی نا مناسب، ضعف اجرایی و مدیریتی برنامه های کنترل سل باعث افزایش بروز آن شده است. پذیرش درمان و اجرای صحیح آن تحت تاثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل قرار می گیرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با عوامل فردی، اجتماعی، و درمانی در بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی می باشد که 167 نفر از بیماران تحت درمان به طریقه مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه، مشاهده، آزمایش خلط و آزمایش ادراری پونس کوزارت استفاده گردید. روایی با استفاده از ویرایش 15 نرم افزار spps و آزمون کای اسکور ارتباط بین متغیرها تحلیل و بررسی شد. نتایج: نتایج نشان داد که 7/52 درصد بیماران پیروی کامل، 2/35 درصد پیروی نسبی و 12 درصد پیروی ضعیف از رژیم دارویی داشتند بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با جنسیت(009/0=p)، کیفیت درآمد ماهیانه (007/0=p) و اعتیاد (0001/0=p) ارتباط معنی داری مشاهده گردید. ولی بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، قومیت و عوارض دارویی ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که تنها نیمی از بیماران پیروی کامل از دستورات دارویی داشته اند. درمان ناقص به مراتب بدتر از درمان نکردن بیماری سل است، زیرا عدم نظارت و دقت در مصرف داروهای ضد سل منجر به پیدایش سل مقاوم به درمان می شود. توجه به عوامل کاهنده کیفیت پیروی و سعی در حذف این عوامل، سبب کمک به درمان بهتر سل و بروز و شیوع کمتر آن در سطح جامعه خواهد شد.